اپسیلون

مطالب آموزشی-نمونه سوال-نرم افزار آموزشی و ...

اپسیلون

مطالب آموزشی-نمونه سوال-نرم افزار آموزشی و ...

یادی از دکتر شریعتی

۲۹ خرداد شهادت دکتر علی شریعتی تسلیت باد.  

 

 

 

 

اگر تنهاترین تنها شوم باز خدا هست

 او جانشین همه نداشتنهاست

 نفرین ها و آفرین ها بی ثمر است

 اگر تمامی خلق گرگهای هار شوند

 و از آسمان هول و کینه بر سرم بارد

 تو مهربان جاودان آسیب نا پذیر من هستی

 ای پناهگاه ابدی

 تو می توانی جانشین همه بی پناهی ها شوی  

********** 

خدایا تقدیر مرا خیر بنویس

آنگونه که آنچه را تو دیر می خواهی من زود نخواهم

 و آنچه را تو زود می خواهی من دیر نخواهم

****************

برایت دعا می کنم که ای کاش خدا از تو بگیرد

هر آنچه را که خدا را از تو می گیرد

مسجد و کفش

ترجیح میدهم با کفشهایم در خیابان راه بروم و به خدا فکرکنم

 تا این که در مسجد بشینم و به کفشهایم فکر کنم

خطبه بدون الف حضرت امیرالمومنین(ع)

 

 روزى امیر المؤمنین على علیه السلام در کنار اصحابش نشسته بود،و یاران آن حضرت در مورد«خط‏»و«حروف‏»بحث مى‏کردند،و به این نتیجه رسیدند که در میان حروف‏«الف‏»از همه بیشتر مورد استعمال قرار گرفته است،و صحبت کردن بدون بکارگیرى آن بسیار مشکل و دشوار است، حضرت با شنیدن این صحبت‏ها بدون درنگ شروع به خطبه طولانى کرد که از نظرتان مى‏گذرد


«
حَمِدتُ مَن عَظُمَت مِنَّتُهُ، وَ سَبَغَت نِعمَتُهُ، وَ سَبَقَت رَحمَتُهُ، وَ تَمَّت کَلِمَتُهُ، وَ نَفَذَت مَشیَّتُهُ، وَ بَلَغَت حُجَّتُهُ، و عَدَلَت قَضیَّتُهُ، وَ حَمِدتُ حَمَدَ مُقِرٍّ بِرُبوبیَّتِهِ، مُتَخَضِّعٍ لِعُبودیَّتِهِ، مُتَنَصِّلٍ مِن خَطیئتِهِ، مُعتَرِفٍ بِتَوحیَدِهِ، مُستَعیذٍ مِن وَعیدِهِ، مُؤَمِّلٍ مِن رَبِّهِ مَغفِرَةً تُنجیهِ، یَومَ یُشغَلُ عَن فَصیلَتِهِ وَ بَنیهِ، وَ نَستَعینُهُ، وَ نَستَرشِدُهُ، وَ نُؤمِنُ بِهِ، وَ نَتَوَکَّلُ عَلَیهِ، وَ شَهِدتُ لَهُ بِضَمیرٍ مُخلِصٍ موقِنٍ، وَ فَرَّدَتُهُ تَفریدَ مُؤمِنٍ مُتقِنٍ، وَ وَحَّدَتُهُ تَوحیدَ عَبدٍ مُذعِنٍ لَیسَ لَهُ شَریکٌ فی مُلکِهِ، وَ لَم یَکُن لَهُ وَلیٌّ فی صُنعِهِ، جَلَّ عَن مُشیرٍ وَ وَزیرٍ، وَ تَنَزَّهَ عَن مِثلٍ وَ نَظیرٍ، عَلِمَ فَسَتَرَ، وَ بَطَنَ فَخَبَرَ، وَ مَلَکَ، فَقَهَرَ، وَعُصیَ فَغَفَرَ، وَ عُبِدَ فَشَکَرَ، وَ حَکَمَ فَعَدَلَ، وَ تَکَرَّمَ وَ تَفَضَّلَ، لَم یَزَل وَ لَم یَزولَ، وَ لیسَ کَمِثلِهِ شَیءٌ، وَهُوَ قَبلَ کُلِّ شَیءٍ وَ بَعدَ کُلِّ شَیءٍ، رَبٌّ مُتَفَرِّدٌ بِعِزَّتِهِ، مَتَمَلِّکٌ بِقُوَّتِهِ، مُتَقَدِّسٌ بِعُلُوِّهِ، مُتَکَبِّرٌ بِسُمُوِّهِ لَیسَ یُدرِکُهُ بَصَرٌ، وَ لَم یُحِط بِهِ نَظَرٌ، قَویٌ، مَنیعٌ، بَصیرٌ، سَمیعٌ، علیٌّ، حَکیمٌ، رَئوفٌ، ....

ادامه مطلب ...

یا علی

                             

                                        یا علی (ع)

دلا باید به هر دم یا عـلی گفت                     نه هر دم بل، دمادم یا علی گفت  

 

 ز لیلایی شنیدم یا علی گفت                         به مجنونی رسیدم یا علی گفت 

 
مگر این وادی دارالجنون است                       که هر دیوانه دیدم یا علی گفت 

 
نسیمی غنچه ای را باز میکرد                       به گوش غنچه آندم یا علی گفت 

چمن با ریزش باران رحمت                         دعایی کرد و او هم یا علی گفت 

 
به صدق دل همیشه یاد او کرد                     به هر پیچ و به هر خم یا علی گفت  


یقین سریست در دلهای انسان                     به هر شادی به هم غم یا علی گفت 

 

یقین پروردگار آفـرینش                             به موجودات عالم یا عـلی گفت 

 

خمیر خاک آدم چون سرشتند                     چو بر میخاست آدم یا علی گفت 

 
دمـی که روح در آدم دمیدند                      زجا برخاست و ادم یا علـی گفت 

 

چو نوح ز موج طوفان ایمنی خواست             توسل جست و هر دم یا علی گفت 

 
عصــا در دسـت موسی اژدها گشت              کلیم آنجا مسلّم یا علی گفت  


ز بطن حوت ، یونس گشت آزاد                   ز بس در ظلمت یم یا علی گفت 

 
مسیحا هم دم از اعجاز میزد                        زبس بیچاره مریم یا علی گفت 

 
نمیشد جان مـرده زنده هرگز                      یقین عیسی بن مریم یا علی گفت 

 
رسول الله شنید از پرده ی غیب                    ندائی آمد آن هم یاعلی گفت 

 
پیمبر در شب معراج برخاست                       به قصد قرب اعظم یا علی گفت 

 
نزول وحی چون فرمود سبحان                       ملک در اولین دم یا علی گفت  


علی در کعبه بر دوش پیمبــر                       قدم بنهاد و آن دم یا علی گفت 

 
مگر خیبر زجایش کنده میشد                       یقین آنجا علی هم یا علی گفت 

 
  به فرقش کی اثر میکرد شمشیر                    یقینا ابن ملجم یا علـی گفت

*********************************************************** 

 

مگر با کلمات می توان از علی سخن گفت ؟

باید به سکوت گوش فرا داد تا از او چه ها می گوید ؟

او با علی آشناتر است.

« دکتر علی شریعتی »

( اسلام شناسی ، ص ۵۸۷

علی کسی است که نه تنها با اندیشه و سخنش ،

 بلکه با تمام وجود و زندگی اش به همه  ی دردها و نیازها

و همه ی احتیاج های چند گونه بشری در همه دوره ها پاسخ می دهد .

« دکتر علی شریعتی »

جرج جرداق" می گوید: در پیشگاه حقیقت و تاریخ یکسان است که او را بشناسی یا نشناسی... زیرا تاریخ و حقیقت گواهی میدهند که او وجدان بیدار و نیرومند و شهیر نامدار و پدر شهیدان راه حق است. علی ابن ابی طالب فریاد عدالت انسانی و شخصیت جاودانه مشرق زمین است. ای روزگار! چی می شد اگر همه ی توان و نیرویی که داری به کار می گرفتی و در هر زمان ، بزرگی چون علی را با آن عقل و آن قلب و آن زبان و آن شمشیر به عالم انسانیت ارزانی میداشتی... که او نسخه جامع صفات روح کلی است!
جبران خلیل جبران می گوید: دوست داشتن علی (ع) یک امر فطری است اما علی یک شخص نیست، یک مکتب است، یک دین است و کسانی که علی را دوست میدارند یقینا باید بدانند که بدوا این عشق در وجود آنان در روز ازل آفرینش نهاده شده است! وهم غریبی در این سخن نهفته است! هر چند آقا امیر المومنین فرموده اند: "من در رازی سر به مهر نهان هستم!" اما در طول قرنها و به بهانه باور غلط مذهبی توده مردم، علی (ع) را پیوسته؛ در شمشیر و خون و محراب.... و جنگ و مرگ و کشتار و فقر یافته اند!... بی شک به کژراه رفته اید اگر علی (ع) را در این واژگان جست و جو کنید!... نه!... علی را در اینها نجویید که نخواهید یافت!.... علی را در ؛ لبخند و شعف و عشق... شوق و ثروت... و شبنم و گل و نور.... جستجو کنید!... علی لبخند است... که بر لبان عاشق سینه چاکش مینشیند.... علی اشک است... اشک شادی... سر ریز از چشمان کودکی یتیم... که از شوق مهربانی من و تو.... می گرید!... علی شادی است... که در لباس قرص نان... بر سر سفره ایثار... محمل میگزیند... علی شبنم است... که در پگاه باکره فروردین... بر رخسار گل سرخ می نشیند... علی نور است... ماهتاب مهربانی... که در ظلمانی شب های یارانش می تراود.... علی شمیم شوقناک گل است... در ذهن خدا و در باور من و تو... و علی درد نیست! درس است! با نگرشی ژرف در لابلای متون تاریخ ، فرآیندی به دست می آید که تمام اسطوره ها در طول تاریخ فقط در یک وجه و در یک مرحله شاخص بوده اند، اگر رب النوع سخن بوده اند (مانند دموستن) جسمی ضعیف داشته اند، اگر رب النوع قدرت بوده اند، روحی آسیب پذیر و شکننده داشته اند و ... . ولی به گواهی تاریخ و به شهادت قلم تمامی مورخان در طول تاریخ فقط یه نفر از جمیع جهات اسطوره است و او «علی ابن ابی طالب» (ع) است. توماس کارلایل می گوید: برای شناختن تمامی رب النوع ها در طول تاریخ بشر، ابتدا باید علی را شناخت. علی تجمیع تمامی رب النوع ها و تجسم عینی یکایک آنان در بستر تاریخ بشریت می باشد. علی در تمامی مراحل زندگی خود، یک نمونه کامل و متعالی بشریت در قالب اسطوره ای می باشد. ژول لابوم در تکمیل سخن کارلایل می گوید: علی حقیقتی است متعالی و غیر قابل توصیف که حتی در پرده های لطیف وهم نمیگنجد ولی در قالبی انسانی و ملموس که در طول تاریخ بر تارک حقایق جهان از هر بعد اندیشه و شخصیت می درخشد! و سلیمان کتانی در کلامی لطیف و ژرف می گوید: سخن گفتن درباره علی از نظر قرب معنوی کمتر از ایستادن در محراب عبادت نیست!

  

جوهر ولایت 1

 

آیات وارده در شأن علی علیه السلام در منابع اهل سنت

امام علی (ع)

آیات فراوانى را علماى اهل سنت در شأن امام علی علیه السلام ـ تفسیر کرده اند و در تأیید آن روایاتى را از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله آورده اند به طورى که بعضى از علماى اهل تسنن مانند ابن حجر، خطیب بغدادى، سیوطى، گنجى شافعى، ابن عساکر، شیخ سلیمان قندوزى حنفى و... از ابن عباس روایت کرده اند که گفت: "نَزَلَتْ فِى علی ثَلاثُ مِائَةِ آیة"(1)در شأن علی علیه السلام ـ سیصد آیه نازل شده است.

و گروه دیگرى از علما عامّه از یزید بن رمّان چنین روایت کرده اند:) گفت: «تعداد آیاتى که در شأن علی علیه السلام ـ نازل شده در مورد هیچ کس نازل نشده است.» (2)

نمونه هایى از آیات وارده در شأن امام علی علیه السلام

1 ) جریان خوابیدن امام علی علیه السلام ـ در بستر پیامبر و نزول آیه در فضیلت امام

قال الله تبارک و تعالى: (وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشرى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاةِ اللّه)(3)

ابو عباس احمد بن عثمان بن ابى علی مى گوید: هنگامى که پیامبر صلى الله علیه وآله مى خواستند به (مدینه) هجرت کنند علی علیه السلام را جهت رسیدگى به کارهاى خویش و اداى امانات و پرداخت دیون مأمور نمود و شبى که مشرکین خانه پیامبر ـ صلى الله علیه وآله وسلم ـ را محاصره کرده بودند تا ایشان را به قتل برسانند، پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله (به امر خدا) خانه خویش را به سوى غار ترک کردند و به علی علیه السلام ـ فرمودند: بروید (امشب را) در بستر من بخوابید، پس علی علیه السلام ـ (با جان و دل) قبول کردند و آن شب را در بستر پیامبر خوابیدند و جان خویش را فداى پیامبر نمودند. در این حال خداوند به جبرئیل و میکائیل فرمود: من بین شما پیمان برادرى بستم و عمر یکى از شما را طولانى تر از دیگرى قراردادم، اکنون کدامیک از شما عمر طولانى را انتخاب مى کنید؟ هر دو عمر طولانى را انتخاب کردند و خداوند فرمود: آیا نمى خواهید از علی بن ابیطالب سرمشق بگیرید که چگونه حیات پیامبر را بر حیات خویش ترجیح داد و در بستر رسول خدا به جاى او خوابید و براى فداکارى و ایثار آماده شد؟ به سوى علی روید و او را مراقبت و محافظت نمایید. آنگاه جبرئیل و میکائیل فرود آمده در حالى که جبرئیل در نزد سر آن حضرت و میکائیل در نزد پاى ایشان بود، به آن حضرت تبریک گفتند و اظهار داشتند که: مبارک بادبر تو اى پسر ابوطالب، خداوند به وجود تو در برابر ملائکه مباهات مى کند. سپس این آیه شریفه نازل شد: (وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرَضَاة اللّه). 4)

در روز قیامت خداوند به ملائک فرمان مى دهد که آنها یعنى مردمان کفر پیشه و گمراه را متوقف سازید که در کارشان سخت مسؤول هستند و باید مورد بازپرسى قرار بگیرند

2) امام علی علیه السلام ـ اسرار قرآن کریم

(قُلْ کَفى بِاللّهِ شَهیداً بَیْنى وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ)(5)

طبق نقل عده اى از علماء اهل سنت، آیه شریفه فوق درباره امام علی علیه السلام ـ نازل شده است.

از عبدالله بن سلام نقل شده که: از رسول خدا صلى الله علیه وآله درباره آیه شریفه (وَ مَنْ عنده علم الکتاب)

«کسى که نزد اوست علم و (اسرار) کتاب (قرآن) سؤال شد، حضرت فرمود: این آیه منحصراً درباره حضرت علی بن ابیطالب است.(6)

3)امام علی علیه السلام ـ و انفاق آشکار و پنهان

ابن عباس مى گوید: این کلام خدا «کسانى که مال خود را در شب و روز، پنهان و آشکارا، انفاق مى کنند مزدشان نزد پروردگارشان است و نه ترسى بر آنهاست و نه غمگین مى شوند»(7) در شأن علی بن ابى طالب علیه السلام ـ نازل شده است که نزد علی بن ابى طالب علیه السلام ـ چهار درهم بود، آن حضرت یک درهم را شب و درهم دیگر را در پنهانى و یک درهم دیگر را آشکارا انفاق نمود. (8)

و خداوند به جهت اهمیت این عمل، آیه فوق را بر پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله نازل کردند که از این طریق شخصیت معنوى و برجسته امام علی علیه السلام ـ را به همگان معرفى نماید.

4) امام علی علیه السلام ـ و انفاق انگشتر به سائل در حال رکوع

ضریس از علی علیه السلام ـ نقل مى کند: این آیه (اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسوُلُهُ وَ الَّذِینَ آمَنوُا اَلَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ رَاکِعُونَ)(9)بر پیامبر نازل شد، پس از آن در حالى که مردم مشغول نماز بودند پیامبر وارد مسجد شد و دید یک نفر سائل ایستاده است، حضرت رو به سائل کرد و فرمود: اى سائل آیا کسى چیزى به تو داده است؟ عرض کرد: نه یا رسول اللّه، جز آن رکوع کننده (به علی علیه السلام ـ اشاره کرد) که انگشتر خود را به من داد، غیر از او کسى چیزى به من نداده است. (10)

امام علی (ع)

5)در روز قیامت خداوند از ولایت علی علیه السلام ـ سؤال خواهد کرد

طبق نقل مفسرین خاصّه و عامّه، آیه شریفه زیر درباره ولایت علی علیه السلام ـ بوده و در روز قیامت از ولایت آن حضرت سؤال خواهد شد:

(وَقِفُوهُمْ اِنَّهُمْ مَسئولُونَ)(11)

«در روز قیامت خداوند به ملائک فرمان مى دهد که آنها یعنى مردمان کفر پیشه و گمراه را متوقف سازید که در کارشان سخت مسؤول هستند و باید مورد بازپرسى قرار بگیرند.

و روایات متعددى جهت تأیید این مطلب از طریق عامه نقل شده است که ذیلا به نمونه هایى از آن اشاره مى شود:

الف) از ابى سعید خدرى روایت شده است که پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله در تفسیر این آیه شریفه «وقفوهم انهم مسئولون» مى فرمود: از ولایت علی بن ابى طالب، سؤال مى شود.

ب) از ابو اسحاق روایت کرد که او در مورد تفسیر این آیه شریفه «وقفوهم انهم مسئولون» گفت: یعنى از ولایت علی بن ابى طالب علیه السلام ـ (پرسیده مى شود). به درستى که کسى حق عبور از صراط را ندارد مگر آن که در دستش برات ولایت علی بن ابى طالب علیه السلام ـ باشد.

6)در روز قیامت از نعمت ولایت سؤال خواهد شد

از امام جعفر بن محمدـ علیه السلام ـ روایت شده که در مورد آیه «ثم لتسألن یومئذ عن النعیم»(12) فرمود: مراد از نعمتى که در قیامت از آن سؤال مى شود، ولایت علی بن أبى طالب علیه السلام ـ است(13).

7) جریان انتصاب امام علی علیه السلام ـ بر ولایت

اى پیامبر، آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است را کاملا (به مردم) ابلاغ کن و اگر چنین نکنى رسالت او را انجام نداده اى، و خداوند تو را از (خطرات) مردم نگاه مى دارد و خداوند جمعیت کافران را هدایت نمى کند. (14)

هر کس که من آقا و مولایش هستم، پس علی آقا و مولاى اوست، خداوندا; دوست بدار هر کس او را دوست بدارد و دشمن بدار هر کسى با او دشمنى مى کند. امروز دین شما را به حد کمال رسانیدم و بر شما نعمت خود را تکمیل نمودم، و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) براى شما پذیرفتم

از ابن عباس در مورد این آیه شریفه «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک...» روایت شد که گفت، در مورد علی علیه السلام ـ نازل شد. (خداوند در این آیه) به پیامبرش فرمان داد که در مورد علی ـ علیه السلام ـ تبلیغ نماید. (ولایت) علی علیه السلام ـ را ابلاغ کند. پس پیامبر اکرم ـ صلى الله علیه وآله وسلم دست علی علیه السلام را گرفت و فرمود: هر کس که من آقا و مولایش هستم، پس علی آقا و مولاى اوست، خداوندا; دوست بدار هر کس او را دوست بدارد و دشمن بدار هر کسى با او دشمنى مى کند. (15)

8) ولایت امام علی علیه السلام ـ کمال دین و اتمام نعمت

امروز دین شما را به حد کمال رسانیدم و بر شما نعمت خود را تکمیل نمودم، و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) براى شما پذیرفتم. (16)

ابو سعید خدرى مى گوید: وقتى این آیه بر پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله نازل شد، حضرت صلى الله علیه وآله فرمودند:

«الله اکبر بر تکمیل شدن دین و اتمام نعمت پروردگار و خشنودى خداوند از رسالت من و ولایت علی بعد از من»

 

پی نوشت ها:

1خطیب بغدادى در ترجمه اسماعیل بن محمد بن عبدالرحمن در شماره 3275 از تاریخ بغداد، ج 6، ص 221.

ـ شیخ سلیمان قندوزى حنفى، ینابیع الموده، باب 42، ص 148 (...اکثر من ثلاث مائة آیه.

ـ حافظ بن عساکر در حدیث 941 از ترجمه امیرالمؤمنین از تاریخ دمشق، ج 2، ص 431، ط 2.

ـ گنجى شافعى در باب 62 از کتاب کفایة الطالب، ص 231.

ـ سیوطى، تاریخ الخلفاء، ص 172.

ـ ابن حجر صواعق المحرقه، ص 76.

2. ابن عساکر در حدیث 940 از ترجمه امیرالمؤمنین علیه السلام ـ از تاریخ دمشق، ج 2، ص 430، ط 2.

ـ ابن حجر در کتاب صواعق، ص 76.

ـ سیوطى در تاریخ الخلفاء، ص 171 (عن ابن عباس)

ـ حافظ الحسکانى در حدیث 50 در اول فصل 5 از مقدمه کتاب شواهد التنزیل، ج 1، ص 39، ط 1. و در حدیث 55، ص 41 از همین کتاب.

ـ گنجى شافعى، در باب 62 از کفایة الطالب، ص 253.

3. بقره: 207.

4. الف) أسد الغابة فى معرفة الصحابة، لابن الأثیر(بیروت، دار احیاء التراث العربى، باب العین) المجلد الرابع، ص 25.

ب) ترجمة الامام علی بن أبى طالب علیه السلام ـ من تاریخ مدینة دمشق، لابى القاسم علی بن الحسین بن هبة الله الشافعى المعروف بابن عساکر بتحقیق الشیخ محمد باقر المحمودى (بیروت، مؤسسة المحمودى، للطباعة و النشر، الطبعة الثانیة، 1399 هـ 1978) ج 1، ح 187ـ190.

ج) مستدرک علی الصحیحین، ابى عبدالله الحاکم النیابورى. و بذیله حافظ الذهبى، (بیروت، دار المعرفه) ج 3.

د) التفسیر الکبیر، ج 5 ص 204. ج 3، ص 132.

5. رعد 43.

6. تفسیر ثعلبى. ـ شیخ سلیمان قندوزى حنفى، ینابیع المودة، باب مناقب السبعون، ص 284، حدیث 60. ـ سیوطى الاتقان، ج 1، ص 13 و تفسیر درّ المنثور در ذیل آیه شریفه.

7. بقره: 274.

8.التفسیر الکبیر، ج 7، ص 89. در ذیل آیه شریفه. اسد الغابة فى معرفة الصحابة (با مشخصات سابق) ج 4، ص 25. ـ ابراهیم بن محمد الجوینى الخراسانى، فرائد السمطین، حققه و علّقه الشیخ محمد باقر المحمودى (مؤسسة المحمودى، الطباعة بیروت، الطبعة الاولى، 1398 هـ ق) ج 1، ص 356، ح 282.

9.مائده: 55.

10. ابوالفداء الحافظ ابن کثیر الدمشقى، البدایة و النهایة (مکتبة المعارف ـ بیروت) الجزء السابع، ص 358. ـ فرائد السمطین، (با مشخصات سابق) ج 1، ص 195، ح 153. ـ فخر الدین راضى، تفسیر الکبیر (دار الکتب العلمیه، طهران ـ ایران) ج 12، ص 26 ذیل آیه شریفه، عبارتى با مختصر تفاوت. ـ شیخ سلیمان قندوزى، ینابیع المودة، ص 251.

11. صافات: 24.

12.تکاثر/8.

13.حافظ ابى نعیم اصبهانى، ما نزل من القرآن فى علی علیه السلام ـ ، ذیل آیه شریفه. ـ حافظ الحسکانى، شواهد التنزیل، ج 2، ص 368.

14.مائده/67.

15. سیوطى، تفسیر الدرالمنثور، ج 2، ص 327، ذیل آیه شریفه. فخر رازى، تفسیرالکبیر، ج 3، ص 636، ذیل آیه شریفه. ترجمة الامام علی ابن ابیطالب علیه السلام ـ ، (با مشخصات سابق)، ج 2، ص 86، حدیث 589.

شیخ سلیمان قندوزى حنفى، ینابیع الموده، ص 140، باب 39.    ـ شهاب الدین آلوسى شافعى، روح المعانى، ج 6، ص 172، ذیل آیه شریفه. قاضى شوکانى، فتح القدیر، ج 3، ص 57.و دهها کتاب دیگر که نقل آنها از حوصله این مختصر خارج است.

16. مائده/4.

منبع:بخش سیره و عترت تبیان