اپسیلون

مطالب آموزشی-نمونه سوال-نرم افزار آموزشی و ...

اپسیلون

مطالب آموزشی-نمونه سوال-نرم افزار آموزشی و ...

زبان حال برخی دانش آموزان عزیز

ریاضی درس خشک و درس سردی است

ریاضی بهر ما همچون نبردی است

نبردی کاندر آن تیغت مداد است

حریف و دشمنت مشق زیاد است

نبردی کاندر آن خونت نریزند

ولی صفرت به رنگ خون نویسند

به میدان نبردش چون نهی پا

نگاهت را بگردانی به هر جا

به هر سو بهر قتلت ایستاده

چهل فرمول تابع های ساده

به مشرق خیل خط های عمودی

به مغرب شصت و دو سور وجودی

که فرمول های آن بی حد و حصر

بود در صورت و در مخرج کسر

براکت این طرف با قدر مطلق

در آن سو حد و انتگرال و مشتق

دو صد لعنت بر این اقوام سینوس

به تانژانت و کتانژانت و کسینوس

خلاصه می کنم دیگر کلامم

قبولش می کنی یا نه ندانم

به میدان پا منه کارت خراب است

در اینجا نمره ی بیست همچون سراب است

تابع عشق

تابع عشق تو را دامنه‌اش پیدا نیست

                    یک‌به‌یک هست ولی بهر دلم پوشا نیست

می‌هراسم که چو معکوس نمایم آنرا

                         آشکارا شود آن رابطه که پیدا نیست

راستی گر به تو بسیار شوم من نزدیک

                     عشق پاکت به کجا میل نماید جا نیست

گر تو خواهی که در آغوش تو من جا گیرم

                  تابع ، فرد خودت زوج نما ، پروا نیست

منحنی دلت از رأس شکسته است چه باک

                      که مماس دل من هست ولی آنجا نیست

 رفع ابهام نمودم ز خم لبهایت

                  پس سخن ساده بگو وقت غم و حاشا نیست

هر چه من روی نمودار رخت گردیدم

                    باز یک نقطه‌ی بحرانی آن پیدا نیست

من بیچاره اسیر خم گیسوی توام

                     این چنین تابع بی چون و چرا هر جا نیست

چون سعادت سر و کارش به توابع افتاد

                    بیکران تر ز نگاهش به همه دنیا نیست.

خواب ریاضی

 

باز هم خواب ریاضی دیده ام                    

خواب خطهای موازی دیده ام 

                    خواب دیدم می خوانم ایگرگ زگوند            

                     خنجر دیفرانسیل هم گشته کند

از سرهر جایگشتی می پرم                      

دامن هر اتحادی میدرم

                  دست و پای بازه ها را بسته ام                 

                   از کمند منحنی ها رسته ام 

شیب هر خط را به تندی می دوم                

گوش هر ایگرگ وشی رامی جوم 

                 گاه در زندان قدر مطلقم                        

                 گه(گاه) اسیر زلف حد و مشتقم

گاه خط ها را موازی میکنم                       

با توانها نقطه بازی می کنم 

                   لشگری دارم ز تمرین بی شمار                    

               تیغی از فرمول دارم در کنار 

ناگهان دیدم توابع مرده اند                        

پاره خط ها، نقطه ها، پژمرده اند 

                           در ریاضی بحث انتگرال نیست                  

                             صحبت از تبدیل و رادیکال نیست  

 از لگ و بسط و نپر آثار نیست

 رد پایی از خط و بردار نیست

                           کاروان جذر ها کوچیده است                     

                           استخوان کسر ها پوسیده است            

صفر صفرم هم دگر مبهم نبود                   

هیچکس را زین مصیبت غم نبود

                      آری آری خواب افسون می کند                  

                      عقده ها از سینه بیرون می کند

       

                        مردم از این ایکس و ایگرگ داد، داد            

                                روزها ی  بی ریاضی یاد باد.

بردار لطف(شعری با ماهیت ریاضی)

تقدیم به دوستداران ریاضی